Akasa Integral P2 eSATA i LAN - mini recenzja

Strona 3 - Testy, oprogramowanie

W praktyce

Testy wykonane zostały za pomocą programu Hdtach. W przypadku kieszeni eSATA, wykorzystany został dysk Samsung 160GB 1603c 8MB cache z interfejsem SATA. Zaznaczyć należy, że kieszeń nie posiada adaptera ATA-SATA więc jedynie dyski z tym drugim interfejsem możemy podłączyć poprzez eSATA. W przypadku HDD PATA, pozostaje nam jedynie USB 2.0. Podczas testów kieszeni LAN, użyłem dysku WD 40GB WB400BB 2MB cache (PATA). Ponieważ kieszenie posiadają ten sam kontroler odpowiedzialny za łączność poprzez USB, wyniki testów porównałem korespondencyjnie, korzystając z rezultatów kieszeni P2 z poprzedniej recenzji.

HDD podłączony bezpośrednio do płyty głównej.

Dysk w kieszeni P2 eSATA... Jak widać, kieszeń AKASA charakteryzuje się świetną wydajnością. Wyniki praktycznie identyczne jak podczas standardowego podłączenia „twardziela”. Pozwala to na naprawdę bardzo wydajną pracę z danymi.

P2 LAN już nie powala tak jak wersja eSATA swoją wydajnością. Ogromnym ograniczeniem jest tutaj interfejs sieciowy, który przez swoją wydajność (100Mbit w przypadku testów) nie pozwala dyskowi rozwinąć skrzydeł...

A tu wyniki tego samego dysku, podłączonego wprost do taśmy na płycie głównej.

Dla porównania, rezultat z testu przeprowadzonego przy podłączeniu kieszeni poprzez USB 2.0.

Oprogramowanie

Poświęćmy kilka chwil na opis oprogramowania kieszeni LAN. Narzędzia dostarczone przez producenta, pozwalają nam nie tylko na standardową konfiguracje kieszeni w sieci ale także na stworzenie RAID przy pomocy kilku obudów Integral P2 LAN. Jest to dosyć niezwykłe rozwiązanie, z którym przyznam szczerze spotkałem się po raz pierwszy. Niestety nie posiadałem dwóch egzemplarzy kieszeni, więc nie miałem okazji sprawdzić jak „LAN RAID” działa w praktyce. Wierząc oprogramowaniu, możemy stworzyć macierze różnych typów (0,1), korzystając z maksymalnie ośmiu dysków twardych. Zastanawia jedynie fakt, jak sieć zniosła by tak duże obciążenie pasma transmisyjnego... Software pozwala także na ustalenie, w jaki sposób nasz dysk ma zostać udostępniony (tylko do odczytu, odczyt i zapis). Ciekawostką jest, że kieszenie nie są identyfikowane w sieci za pomocą protokołu TCP/IP. Aby dodać nasz dysk do sieci, musimy najpierw zainstalować oprogramowanie NDAS, a następnie zainicjować kieszeń używając do tego celu specjalny, unikalny klucz, dostarczony wraz z obudową. Po tej czynności, HDD zostaje dodany jako zwykły dysk, widoczny w „Mój komputer” i to właśnie z poziomu Windows następuje udostępnienie kieszeni w sieci. Drugim sposobem pozwalającym na udostępnienie danych w LAN, jest instalacja na wszystkich komputerach narzędzia NDAS (np. kiedy wpinamy dysk do routera – musi ona zostać „podmontowany” przed użyciem). I właściwie to instalacja oprogramowania na każdym z komputerów wydaje się bardziej optymalnym rozwiązaniem(chyba, że mamy mały serwerek), ponieważ większość z użytkowników, tego typu sprzęt wpina właśnie do routera, a bez oprogramowania i zainicjowania kluczem, dysk sieciowy będzie po prostu niewidoczny.

Po zainstalowaniu narzędzia NDAS, w pasku tray pojawia się niebieska ikona dysku z rozwijanym menu...

W opcjach nośnika sieciowego, znajdziemy cztery zakładki. Pierwsza z nich – informacyjna, zawiera dane na temat użytego klucza, sposobu dostępu do danych czy aktualnym statusie połączenia.