OpenSUSE 11.1 – linux dla windziarzy?

Strona 2 - 2. Instalacja

2. Instalacja.

Pobieramy płytkę instalacyjną DVD ze strony domowej openSUSE. Wypalamy ją za pomocą darmowej aplikacji ISO Burner i bootujemy.

Pojawia się menu loadera płytki, zmieniamy za pomocą klawisza funkcyjnego F2 język na polski i wybieramy opcję openSUSE Live.

Po chwili pojawia się nam wersja live dystrybucji w języku angielskim z pulpitem KDE 4.1. Za pomocą wersji live możemy ułożyć partycje, skopiować pliki między partycjami itd. oraz zainstalować system. Co oczywiście zaraz zrobimy.

Klikamy na instalatora systemu i pojawia nam się instalator graficzny w trybie okienkowym. Zatwierdzamy licencję.

Wybieramy strefę czasową.

Przygotowujemy partycję pod system.

Tu system nam zaproponuje domyślne rozwiązanie, jeśli nie mamy żadnych zastrzeżeń to zatwierdzamy. Dodam przy okazji, że domyślnie wydziela katalog użytkownika jako oddzielną partycję. Wielki plus.
Dyski w linuksie są oznaczane inaczej niż pod windows. Dyski sata/scsi są oznaczane jako sd co można przetłumaczyć jako scsi/sata drive. Natomiast dyski ATA/IDE noszą oznaczenie hd (od hard drive). Następna literka mówi nam o kolejności podłączeń dysków i są oznaczane według alfabetu (a- pierwszy dysk, b- drugi dysk, c- trzeci dysk itd). Na samym końcu tych oznaczeń występują liczby, gdzie mówią nam o kolejności partycji na dysku.

Przykład:
sda1 - czytając od tyłu pierwsza partycja na pierwszym podpięciu kontrolera dysku sata/scsi,
sdc5 - piąta partycja na trzecim podpięciu do kontrolera dysku sata/scsi.

Zakładamy konto użytkownika/administratora.

Jeśli jesteśmy jedynymi użytkownikami systemu to wystarczy założyć jedno konto z bezpośrednim ładowaniem się systemu oraz mającym uprawnienia administratora po wpisaniu hasła. Zaznaczymy wtedy opcje:
1 → Use this password for system administrator
oraz
3 → Automatic login.

Następnym krokiem jest ustawienie boot loadera systemu, polecam go wrzucić na pierwszą partycję dysku, gdzie najczęściej jest Windows.

Pojawia się pierwszy problem. Instalator wykrywa wszystkie partycje i je próbuje wrzucić do bootmenagera, musimy go zaedytować aby zbędne wpisy usunąć oraz poprawić wpis z systemem Windows.

I tu wychodzi nam niejednoznaczność w opisie dysków grub'a i fstab'a w porównaniu z oznaczeniem identyfikacji partycji opisanymi wyżej. W tym przypadku jest to związane z automatycznym wykryciem i identyfikacją dysku przez kreatora. W moim wpisie:
/dev/disk/by-id/ata-WDC_WD2500AAKS-00VSA0_WD-WMART0449705-part1 /windows/C co oznacza to samo gdyby pisało: /dev/sda1 /windows/C a to nic innego jak Windows Vista znajdująca się na pierwszej partycji pierwszego dysku sata podmontowana w SUSE pod katalog /windows/C.

Po zatwierdzeniu pojawia się informacja o wyborze konfiguracji do instalacji. Jest to ostatni moment gdzie możemy zrezygnować z instalacji lub poprawić opcje. Po zatwierdzeniu rusza machina instalacyjna linuksa. Około pół godziny później mamy następny system w komputerze. W międzyczasie był wymagany dodatkowy restart systemu aby zakończyć konfigurację.
Na zakończenie tego etapu powiem, że nie zostały zainstalowane sterowniki do karty graficznej, drukarki i skanera.