Notebook AMILO Pi 2530

Strona 6 - Testy 1

Procesor Intel T7300 to podstawa tego notebooka. Jest to idealna jednostka sterująca o bardzo dużej wydajności. Kiedy pierwszy raz zobaczyłem, że po naciśnięciu przycisku Power pojawił się znajomy z mojego komputera stacjonarnego pasek ładowania systemu Vista, miałem dość mieszane uczucia. Mimo, że Vista już dawno zdobyła moje uznanie i wcale się nie zgadzam z obiegową opinią o jej „strasznych” wymaganiach sprzętowych, to jednak na komputerze wyposażonym w 1GB pamięci RAM dość cienko to widziałem. Jednak Bill nie kłamał, że Vista tworzona była między innymi z myślą o komputerach mobilnych. Nowy system spisywał się w parze z wydajnym procesorem wyśmienicie. Z pewnością z XP było by jeszcze lepiej, ale naprawdę nie odczułem dyskomfortu w pracy, przesiadając się z mojego Pcta na notebook Amilo. Myślę, że możliwości procesora najlepiej zobrazuje popularna aplikacja przy testach jednostek centralnych, jaką jest Super PI w kalkulacji 16M.

Wynik SuperPI robi świetne wrażenie. Ten procesor ma naprawdę niezły potencjał. Zobaczmy zatem, jak poradzi sobie w programach Cinebench, zarówno w tym archaicznym 2000, jak i nowszym 2003.

Starsza wersja benchmarku PC Mark 2002 nie potrafiła wskazać w punktacji wydajności procesora. Być może zabrakło mu skali :)

Nowsza wersja PC Mark 2005 buntowała się przed współpracą z systemem Vista i po wielu "zawieszeniach" udało mi się z niej wycisnąć spis konfiguracji i wyniki „Detail” ...

Ponieważ założyłem, że gdybym był szczęśliwym posiadaczem tego notebooka, w zamierzeniu miałby on służyć mi w domu jako komputer w pracy, łączność z Internetem i odtwarzacz multimediów, postanowiłem sprawdzić, jak przy oglądaniu filmów sprawuje się ekran monitora. Czy czas reakcji matrycy wystarczy, by ukazać naszym oczom dynamicznie zmieniający się obraz bez oznak smużenia ? W nadesłanych do mnie plikach PDF z danymi technicznymi tego komputera, nie znalazłem żadnej wzmianki na temat bezwładności pojedynczej plamki ekranu, ale testy aplikacją PixPerAn wykazały, że matryca daje sobie radę zupełnie dobrze, nawet z bardzo szybko poruszającym się punktem o niesymetrycznej strukturze, jakim jest wyścigówka „kaczora”. Zarówno przy dość szybkiej prędkości x 10, jak i przy maksymalnej x 16, w bolidzie prowadzonym przez drób można rozpoznać kontury autka i jego części, jak spojler czy koła.

Test syntetyczny sprawdził się podczas prób „w naturze”, czyli w dynamicznych walkach Władcy Pierścieni. Często zabierałem Amilo do pracy na nocki, by prócz pisania na nim tej recenzji, umilić sobie długie nocne godziny ciekawymi filmami.