24 cale - Asus MK241H i Hyundai W241D

Strona 9 - Testy praktyczne

Czas na podłączenie Hyundaia W241D. Na biurku prezentuje się on bardzo atrakcyjnie. Jego nowoczesny, elegancki design dobrze będzie się komponował z czarną klawiaturą i myszką. Akurat obie rzeczy mam w wykonaniu na wysoki połysk, więc wizualnie tworzą niemal komplet.

System operacyjny Windows Vista szybko znalazł sobie jakiś sterownik do nowego monitora i zaproponował jego instalację (opcjonalnie) ...

Po uruchomieniu monitora można było się przekonać, że czerń ramki wokół niewymiarowej tapety jest przyjemniej czarny, niż na matrycy Asusa. Jak na 24-calową matrycę przystało, miejsca do pracy mamy naprawdę sporo. Model ten naprawdę przypadł mi do gustu, bo jego wykonanie i ogólna aparycja cieszyły oko, a przyjemnie jest pracować z czymś, co stwarza wrażenie ekskluzywności ... Chyba na starość robię się koneserem :)

Urządzenie poddałem identycznym testom, jak w produkcie Asusa. Matryca wolna była od martwych, bądź wciąż aktywnych pikseli i subpikseli. Jedynie test wygaszania ekranu (czarne tło) zwrócił moją uwagę. W prawym, górnym rogu można było dostrzec delikatną poświatę przebijającą się przez czerń, był to owalny, nieduży „język” skierowany od samego rogu ekranu w stronę jego środka, na długości około 3-4 centymetrów. Nieco mniejszy znajdował się w dolnym narożniku a niemal niezauważalne w pozostałych dwóch. Owa „mgiełka” to typowy efekt Mura i na innej matrycy może nie występować niemal w ogóle bądź w większym lub mniejszym natężeniu w innych miejscach ekranu. To zwykłe niedoskonałości produkcji i tylko w najdroższych modelach EIZO lub Iijamy poddawane są ścisłej selekcji ("odpady" trafiają do tańszych modeli). Rozrzedzenie kryształów trafia się najczęściej właśnie w narożnikach, ale jak było widać w Asusie, w matrycach TN są one znacznie częściej występujące. Aparat fotograficzny nie był w stanie wyłapać tej "mgiełki", więc rzućcie okiem na schematyczne rozłożenie lekkich przebić. Duży owal, to wspomniana "plama".

Dla mniej wymagającego oka zwykłego użytkownika, kolory i natężenie mogą wydać się zadowalające, ale dla mnie były zbyt mdłe. Brak narzędzi nie pozwolił mi określić, jaka jest równomierność oświetlenia zewnętrznych części ekranu względem jego centralnego obszaru, to też zarówno jasność, jak i kontrast ustawiałem na wyczucie tak, by osiągnąć wizualnie w miarę jednolitą plamę światła. Teraz mogłem zająć się kolorami. Lubię dość intensywne, ciepłe kolory, dlatego darzę sympatią ekrany typu Glare, gdzie kolorki są bardzo wyeksponowane i mają wrażenie głębi. Z „gotowych” ustawień najbardziej przypadła mi do gustu pozycja „czerwone”, która świetnie sprawdzała się w grach. W Frontlines Fuel of War piasek pustyni miał naprawdę przyjemny, „ciemno - piaskowy” kolor a pyłowe zamiecie nanosiły żółte chmury, skutecznie przysłaniające widoki dzielnemu żołnierzowi. Również „Psychol” w Crysisie przedzierał się przez soczyście zieloną dżunglę i pływał w błękitach tropikalnego morza, choć w trakcie samej sesji zdjęciowej, akurat trząsł się z zimna w zamarzniętej części wyspy.

Ogólnie obraz w grach podobał mi się i nie musiałem w jakieś specjalny sposób przyzwyczajać się do niego po przesiadce z mojego Fujtsu Siemensa. Przy czasie reakcji 6 ms (GTG) i 16 ms (BTB) smużenie nam również nie grozi, więc możemy zająć się dynamiczną wymianą ognia z wrogiem, czy wchodzić w ostre zakręty w grach wyścigowych, bez obawy o pogorszenie jakości obrazu. Oto screeny z testu PixPerAn z prędkością x5, x10 i x15 ...

Na takim ekranie filmy, to czysta przyjemność, zwłaszcza te nagrane w jakości HD. Mimo, że zajmują na dysku około 5GB na tytuł, to jakość odwzorowania szczegółów odpłaci się naszym oczom z nawiązką.

Filmy możemy śmiało oglądać w większej liczbie przyjaciół, bo nawet patrzący pod dość dużym kątem, będą mogli cieszyć się dobrej jakości obrazem. Dla przykładu rzućmy okiem na kwiat, którego intensywny kolor zachował większość swojego uroku, niezależnie czy patrzyliśmy na niego z przodu, góry, dołu czy też z boku ...