EVGA GeForce GTX 275 CO-OP PhysX – czekając na Fermi

Pewnie część z Was nie pamięta czasów gdy karty graficzne nie oferowały sprzętowej obsługi efektów 3D. Każdy kto chciał wspomóc CPU w obliczeniach sceny trójwymiarowej, zmuszony był do zakupu akceleratora 3D. Jest/była to dodatkowa karta, która przejmowała rolę karty graficznej, w momencie uruchomienia środowiska 3D (Glide, MiniGL, OpenGL, Direct3d itp.). Najpopularniejszym akceleratorem 3D był niewątpliwie Voodoo, stworzony przez nieistniejącą już firmę 3dfx. Z biegiem czasu inżynierom udało się zintegrować akcelerator 3D z procesorem graficznym. Dlatego obecnie nie ma już potrzeby używania zewnętrznego urządzenia do liczenia grafiki 3D. Wszystko wskazuje na to, że prawie podobna sytuacja będzie miała miejsce w przypadku fizyki w grach komputerowych (i nie tylko). Dzisiaj programiści posiadają narzędzia, pozwalające odciążyć procesor centralny i zrzucić obliczenia fizyki na barki karty graficznej.