@1084

Mój wujek miał...

kotin  Przyjmując kogoś do pracy masz zabezpieczone pieniądze na pensje i opłaty. Jeśli ktoś powie, szefie, to ja będę panu wystawiał fakturę co miesiąc i robił to samo, ale zamiast do ZUS itd. da pan kasę mnie, to tobie żadna różnica, nawet lepiej bo nie jesteś krępowany narzuconymi przez państwo normami czasowymi, ustaleniami itp. 

Na początku bardziej opłaca się pracownikowi nawet w naszym kraju otworzyć działalność, bo ma przez dwa lata niższy ZUS.  Potem jest wygodniejsza umowa o pracę, lub przeniesienie firmy do innego kraju. 

Po pierwsze na własnej działalności przez dwa lata jest się na preferencyjnym ZUSie. Po dwóch latach płacenie ZUSu już bardzo boli. Preferencyjna w '16 wynosi 465,28 zł. a pełna składka wynosi już 1.121,52 zł. Ponadto trzeba wybrać formę opodatkowania. Jedną z trzech. Karta podatkowa, ryczałt ewidencjonowany lub książka przychodów i rozchodów. W zależności od wybranej formy opodatkowania płaci się stały podatek lub w zależności od dochodu (ryczałt u karta różnią się chociaż płaci się podatek od dochodu). Czyli kolejny stały miesięczny podatek. Pytanie czy będzie trzeba zostać VAT-owcem celem wystawienia faktury, to roboty będzie dużo więcej. I będzie trzeba wtedy podpisać umowę z jakimś biurem rachunkowym bo samemu tego można nie ogarnąć. Dochodzi jeszcze płacenie podatku VAT a tego urząd skarbowy bardzo pilnuje.

No i nie ma się żadnych praw pracowniczych. Zero, NUL.

W takim wypadku lepiej chyba być na normalnej umowie.

PS
Tak na marginesie to pracownicy niezależnie od wieku zachowują się często jak dzieci :)

Odpowiadając na wcześniejsze pytanie: tak, pracodawca po 2 latach dopłacał by wyższy ZUS.
Tak czy inaczej zdecydowałam się na etat - różnica w kasie nie była aż tak duża, żeby rzucać się na DG. :)