Wielki test procesorów Intel i AMD

Strona 4 - AMD Athlon X2

AMD Athlon X2

Biorąc po uwagę cykl życia produktów w branży IT, Athlony X2 to procesory doprawdy długowieczne. Jeszcze za czasów socketu 939 użytkownicy mogli się cieszyć znakomitą wydajnością, z satysfakcją obserwując nieco zawiedzione spojrzenia posiadaczy Pentium D. Pentium D umarło jednak śmiercią naturalną, za to X2 pozostało na rynku. W tak zwanym międzyczasie AMD zdecydowało o przejściu na podstawkę AM2 i od tej chwili X2 podjęło się niełatwego zadania rywalizowania z C2D. Zadanie to wcale nie było takie łatwe, jako że ów dwurdzeniowiec wciąż czerpał całymi garściami z rozwiązań zastosowanych w A64, które co prawda ponad lata temu dawały pozycje lidera, ale przecież czas nie stoi w miejscu, tym bardziej jeżeli chodzi o sprzęt komputerowy, gdzie zmiany zachodzą w iście zawrotnym tempie.

Konkurowanie z Intelem wydawało się karkołomnym zadaniem, ale AMD wcale nie załamywało rąk, tylko poczyniło takie kroki, aby przechylić na swoją stronę jak największą rzeszę użytkowników. Zmiany w portfolio musiały zachodzić w kilku kierunkach. Zaczęto od drastycznego obniżenia cen – kto pamięta czasy X2 na S939 z pewnością z niedowierzaniem wspomina fakt konieczności wydania w granicach 1000$ za najwydajniejsze modele tego procesora w czasie ich premiery. Wraz z wprowadzeniem przez Intela całej gamy C2D z 4 i 2MB cache, X2 nie był już królem wydajności, zaś jego wysoka cena skutecznie utrudniała mu rywalizację z konkurentem. Do dnia dzisiejszego co kilka miesięcy byliśmy świadkami obniżek cen, które doprowadziły do tego, że obecnie najdroższy X2 w wersji pod AM2 kosztuje mniej niż 500 zł, zaś modele odznaczające się średnią wydajnością w tej gamie można nabyć już w granicach 200zł (np. X2 5000+). Rewolucja która się tu dokonała jest doprawdy przeogromna.

Dywersyfikacja cenowa to nie jedyna zmiana którą można było zauważyć w tym segmencie rynku. Advanced Micro Devices nie zamierzało bowiem czekać z boku na poczynania, tylko ostro wzięło się do pracy nad optymalizacją i usprawnieniem całej architektury X2, co w założeniach miało przyczynić się do udoskonalenia procesu produkcyjnego. Niższe ceny oznaczały mniejsze zyski, a te w linii prostej zmuszały do oszczędności, które oznaczały konieczność osiągnięcia jak najniższego odpadu produkcyjnego. Gdy i tu osiągnięto pewną granicę, której już nie dało się przekroczyć, kolejnym naturalnym krokiem było przejście na niższy proces technologiczny, w tym przypadku z 90nm na 65nm, co pozwalało na otrzymanie znacznie większej ilości w pełni działających układów z jednego wafla krzemowego. Tu jednak należy nadmienić, że do dnia dzisiejszego najwydajniejsze modele dwurdzeniowych Athlonów nadal produkowane są tylko i wyłącznie w technologii 90nm. Przejście na 65nm spowodowało również to, iż AMD obniżyło TDP takich procesorów do 65W, a dla niektórych modeli nawet do 45W, co w porównaniu do początkowych 89W jest zmianą godną odnotowania. Warto jednak dodać, że TDP w równie mocnym stopniu zostało zmniejszone za sprawą niższego fabrycznego napięcia zasilającego (1.3/1.35V na 1.2V).

AMD próbowało również dostać się do serc entuzjastów wydajności cały czas wzbogacając swoją ofertę o nowsze modele, w których istotną zmianą było podniesienie częstotliwości taktowania. Udoskonalanie technologii produkcyjnej dało możliwość produkcji modeli z fabrycznym zegarem 3.2 GHz z 2 x 1 MB pamięci L2. Co ciekawe, wersje 65nm z 2 x 0.5 MB L2 zostały rozpędzone tylko do 2.9 GHz. Dla jeszcze większych miłośników dwurdzeniowych Athlonów firma wypuściła dwa procesory w wersji Black Edition (X2 5000+ i 6400+), które charakteryzowały się zupełnie odblokowanym mnożnikiem. Następcy potwornie drogiej serii FX nie pomogli jednak AMD w znacznym zwiększeniu sprzedaży.

W chwili obecnej, zliczając wszystkie możliwe modele posiadające różne rewizje i procesy produkcyjne, można się doliczyć nawet ponad 40 różnych procesorów wchodzących w skład rodziny Athlon X2 dla socketu AM2. Ich częstotliwość waha się od 1.9 do 3.2 GHz.

W ramach testów dane mi było zaznajomić się z możliwościami egzemplarzy Athlonów X2 6000+, X2 5000+, X2 3800+ oraz X2 BE-2350. Modele pośrednie widniejące na wykresach w części poświęconej wydajności otrzymano poprzez obniżenie mnożnika CPU.