ASUS A7V600 (VIA KT600)

Strona 2 - Co w pudełku?

Opakowanie Asus A7V600 nie wyróżnia się swoją wielkością od standardowego typu opakowań. Pierwsze co rzuca się w oczy, gdy trzymamy w ręku pudełko jest ogromny napis ASUS, oraz wyszczególnione obsługiwane przez płytę funkcje.

Otwierając pudełko znajdziemy:

Po lewej czarnobiała cieniutka książeczka „Quick Start Guide”, z której niestety nie dowiemy się zbyt dużo o samej płycie, dodatkowym minusem jest brak naszego ojczystego języka (Francuski, Niemiecki, Włoski, Hiszpański, Rosyjski).Po prawej - w miłej kredowej okładce znajdziemy dość obszerny przewodnik po płycie, oraz pomoc w skonfigurowaniu biosu. W tym przypadku bez znajomości języka angielskiego będzie ona bezużyteczna.

Płyta CD wraz z zawartością: ASUS PC Prob, ASUS Update, PC-CLLIN 2002, Adobe Aprobat Reader, Asus Screen Saver. Dodatkowo producent dodaje małą naklejkę na obudowę, w celach dekoracyjnych (dekoracyjnych a może raczej marketingowych?).

Poza samą płytą główną, płytką CD, instrukcjami oraz naklejką na obudowę w pudełku znajdziemy:

Po lewej: 2x taśmy IDE ATA, taśmę do obsługi stacji dyskietek, oraz 2 kabelki do podłączenia dysków S-ATA (niestety w pudełku nie ma niezbędnych do podłączenia tych dysków przejściówek napięcia). Miłym akcentem jest zamieszczenie woreczka z trzema zworkami (widoczne pod taśmą stacji dyskietek FDD)

Śledź z dwoma portami USB.

Czas przyjrzeć się samej płycie ASUS A7V600:

Płyta ta nie może poszczycić się zbyt przemyślanym rozmieszczeniem elementów. Sloty DIMM umieszczone zostały zdecydowanie za blisko portu AGP, sprawia to kłopoty podczas wyjmowania i wkładania pamięci (należy wcześniej wyjąć k. graficzną),może to również uniemożliwić włożenie niektórych rubensowskich (dużych) konstrukcji kart graficznych. Miejsce na podłączenie dysków IDE ATA jak i stacji dyskietek również grzeszą swoją bliskością. Sprawia to dość duży ścisk, oraz wymusza ugniatanie taśm, zwłaszcza, że zaraz obok znajduje się miejsce do podłączenia zasilania płyty.

Niespotykanym elementem, jaki można znaleźć na płycie jest port przeznaczony dla karty WIFI (pierwszy od lewej, zaraz przed PCI) przydatny do podłączenia się do sieci bezprzewodowej. W górnym prawym rogu umieszczono chipset 3Com do obsługi obecnego 10/100 Mb/s oraz przyszłościowego gigabitowego standardu. Między drugim a trzecim portem PCI znajduje się złączka (niebieska) do podłączenia drugiego portu komunikacyjnego com (płyta pozbawiona została jednego ze standardowych dwóch com-ów – ale o tym potem).

Oglądając z bliska płytę nie można nie zauważyć wolnych miejsc przygotowanych na dodatkowe moduły, które znajdziemy w droższym modelu tej płyty.

Zestaw wejść/wyjść płyty głównej jest zbliżony do standardów. Zaraz za dwoma gniazdami PS/2 dla klawiatury i myszy w miejscu jednego z dwóch portów komunikacyjnych „com” znajdziemy złączke S/PDIF out, jest to stanard przesyłania cyfrowego dźwięku. Nad S/PDIF mieści się port drukarki, dalej znajdziemy cztery USB 2.0, oraz gigabitowe gniazdo sieciowe RJ45, a na samym końcu standardowy już zestaw trzech gniazdek audio.