MSI P35 Neo
Strona 9 - Podkręcanie
Sama procedura związana z podkręcaniem nie uległa zmianie w porównaniu do ostatniego testu. Generalnie ma ona na celu pokazanie trzech rzeczy:
1. Jakie maksymalne FSB płyty można osiągnąć.
2. Jaką najwyższą częstotliwość procesora można uzyskać.
3. Przy jakich częstotliwościach FSB płyta zmienia tzw. strap (wewnętrzne timingi chipsetu).
Z tych trzech podpunktów wynika poniekąd kolejny – płyta musi być w stanie wyjść ponad specyfikację jeżeli chodzi o obsługę pamięci bez EPP. Podczas testów OC moduły taktowane są synchronicznie do FSB, co oznacza, że na lepszych egzemplarzach uzyskuję taktowanie pamięci zbliżone do DDR2 1000. W chwili obecnej nie powinno to stanowić żadnego problemu, jako że testowe Twistery osiągają swoją granicę dopiero po przekroczeniu DDR2 1066.
Płyty na P35 już w ramach specyfikacji są w stanie osiągnąć FSB równe 333 MHz, więc teoretycznie powinny być w stanie działać z maksymalną częstotliwością wyższą, niż to było do tej pory możliwe na obecnych płytach. Ponieważ P965 potrafi przekroczyć barierę FSB 600MHz, więc od P35 można wymagać więcej. Trzeba jedynie pamiętać, że należy posiadać odpowiednio dobre pamięci i procesor z wysokim „FSB wall”. „FSB wall” to maksymalna wartość szyny systemowej, przy której CPU nie jest już w stanie działać, bez względu na to jakim napięciem go potraktujemy. Z przykrością muszę stwierdzić, że po dłuższej zabawie z Asusem Commando i woltażem CPU rzędu 1.6V mój procesor utracił możliwość uruchomienia przy FSB 515MHz. W chwili obecnej ta granica kształtuje się w okolicach 485 MHz i nie będę w stanie zmusić do pracy jakiejkolwiek płyty z wyższą częstotliwością. Nauczka na przyszłość – ostrożnie z wysokim napięciem. Lekcja odbyta. Nie ma co jednak płakać nad rozlanym mlekiem, jako że 485x8 daje teoretyczną możliwość uzyskania zegara 3.88GHz.
Punkt pierwszy MSI P35 Neo udało się zaliczyć – 485 MHz zostało osiągnięte. Skłamałbym jednak twierdząc, że obyło się bez najmniejszych problemów. Produkt MSI posiadał bardzo wczesną wersję biosu, co niestety odbiło się czkawką w kilku miejscach. Największym zgrzytem było to, że płyta potrafiła ustawić mnożnik pamięci inny niż ten wybrany w biosie. Obrazowo to ujmując, chcąc uzyskać jak najwyższe taktowanie FSB należy ustawić moduły w trybie 1:1. Przy szynie 485 MHz pamięci będą działały dokładnie z taką samą prędkością (DDR2 970). Zdarzało się jednak, że testowany egzemplarz nie dostosowywał się do opcji wybranych przeze mnie i przypisywał mnożnikowi pamięci wartość 1.25. Oznacza to, że przy FSB 450 i mnożniku DIMM 1.25 pamięci pracowały jako DDR2 1125, co kończyło się koniecznością zresetowania zawartości biosu. Widać wyraźnie, że producent będzie musiał jeszcze dopracować BIOS P35 Neo. Wśród nowości takie „kwiatki” nie są niczym niezwykłym i zazwyczaj dosyć szybko są poprawiane.
Druga część testów OC obejmowała uzyskanie maksymalnej częstotliwości procesora. Po ustawieniu napięcia 1.55V (pod obciążeniem w Windows 1.52V), CPU pracował w pełni stabilnie aż do granicy 3720 MHz.
Trzeciej części testu OC – sprawdzenie czy zmianie ulegają wewnętrzne timingi chipsetu wraz ze wzrostem częstotliwości FSB – nie udało się przeprowadzić, jako że płyta przy niektórych wartościach FSB nie chciała przełączać pamięci w tryb 1:1. Nie omieszkam jednak powrócić do tematu przy okazji innych modeli na P35.
