Pasty termoprzewodzące AKASA

Strona 6 - Testy A 64 3500+

Każdy komputer ma swoje właściwości wymiany powietrza. Różne obudowy, odmienne układy chłodzenia kart graficznych (z wydmuchem na zewnątrz i do wewnątrz), czy nawet porządek z kablami mają wpływ na temperatury procesora.
Nie oczekujmy też cudów od past termoprzewodzących. Każdy cooler ma swoją określoną wydajność i zastosowanie najdroższych past może wpłynąć nieznacznie na poprawę we wskazaniach temperatur. Sam wcześniej używałem różnych past i po przejściu na OCZ Ultra 5+ uzyskałem zaledwie 2 stopnie mniej niż na wcześniej używanym Arctic Silver 3. Zaledwie? Sama temperatura jaką widzimy na wskazaniach programów nie jest jedyną wykładnią. Równie ważne (o ile nie ważniejsze) jest to, która z nich jest w stanie wychłodzić szybciej procesor po zakończeniu pracy z grą, dekodowaniem filmów czy inną wymagającą aplikacją. Tutaj widać najbardziej właściwości przewodzenia (odprowadzenia) ciepła. Ważną sprawą jest też fakt, jak pasty zachowają się przy działaniu przez długi okres bez wymiany na świeżą porcję. Ten test tego nie wyjaśni, bo musiał by trwać bardzo długo, ale z własnych doświadczeń mogę powiedzieć że np. Titan Grease TTG-S104 ma tendencje do wysychania. Niejednokrotnie spotkałem się z tym, że po zdjęciu coolera nie można było mówić o paście na rdzeniu, ale raczej o pokrywającym go metalicznym proszku. OCZ Ultra 5+ po pół roku "zalegania" na procesorze zachowała swoje zdolności plastyczne. Sam producent podaje, że po około 200 godzinach pracy, pasta osiąga pełne swoje właściwości.
Zobaczmy więc jak nasze zawodniczki spisywały się w praktyce. Na pierwszy rzut platforma Socket 939 z Athlonem 3500+ i coolerem uzbrojonym w technologię HeatPipe. Pomiar po 30 minutach względnej bezczynności (uruchomione programy, które powinny być w każdym komputerze np. antywirus, sterowniki podzespołów) :

Ze stawki, największe odchylenia od reszty past ma TITAN Grease. W zasadzie mnie to nie dziwi, bo już sama jej konsystencja przypominająca zlepek opiłków aluminium z kleistą substancją. Titan jest bardzo mało plastyczny a jego nakładanie na rdzeń nie należy do przyjemności. Słabo przylega do gładkich powierzchni, za to tam gdzie jest zbędny (PCB procesora Athlon XP), właściwie nie można jej usunąć (zagrożenie zwarcia na odsłoniętych mostkach - pasta przewodzi prąd). Pod tym względem wszystkie inne produkty były niemal wzorowe. Produkt Akasy (5022) zrównał się z renomowaną OCZ. Czy tajemnicza technologia pozwoli Akasie walczyć z renomą wypróbowanej marki? ... Pora na godzinne wygrzewanie w Prime95 (może to nie dużo, ale i tak przy siedmiu pastach, razy dwa komputery, trwało to wieki) ...

A jednak ... Akasa wyprzedziła swojego rywala. Różnica wydaje się niewielka, jednak 40-tka we wskazaniach Everestu pokazywała się na jedną dwie sekundy, by na większość czasu ustępować liczbie 39 (procentowo 70:30). Jednak zgodnie z przyjętym kryterium, w tabeli znalazło się najwyższe wskazanie. OCZ miało podobny przebieg pomiaru, jednak jej procent wskazań 40-tki kształtował się około 55:45.
Czas na wyłączenie PRIME95 i ze stoperem w ręku (1 minuta) mierzymy, jak szybko pasty są w stanie oddać ciepło rozgrzanego procesora (tu liczy się całość - podstawa, PCB, rdzeń) ...

Flagowy produkt spisuje się naprawdę świetnie. Takiego tempa schładzania po stresie nie widziałem u żadnego z konkurentów. Po wyłączeniu programu obciążającego, reakcja czujnika była niemal natychmiastowa. Po minucie osiągnął najniższą temperaturę 34 stopni. OCZ osiągnął tą samą wartość 12 sekund później.
Po pięciu minutach wyniki nie zmieniły się wiele. Wychładzanie w niższych zakresach temperatur trwa o wiele dłużej niż na samym początku. Na zmianę z 35 na 34 stopnie, trzeba było czekać czasami około 2 minut. Nic w tym dziwnego, w końcu przy obciążeniu procesora grzeją się też podzespoły komputera, jak płyta (od chipsetu), zasilacz, blaszane elementy obudowy. Wszystko to ma wpływ na "atmosferę" we wnętrzu "blaszaka" ...