GeForce GTX 480 i GTX 470 - karty DX11 od NVIDII

Strona 24 - Podsumowanie

Podsumowanie

Podsumowanie chciałem podzielić na dwie części, jedną dotyczącą kart i drugą dotyczącą samego układu GF100. Zaczniemy od kart.

GeForce GTX 480 - jak pokazały testy jest najwydajniejszą kartą z jednym GPU w rozdzielczościach do 1920x1200 jednak już w 2560x1440 praktycznie zrównuje się z Radeonem HD 5870. 16 teselatorów sprawia, że karta wygrywa z Radeonem HD 5870 walkę w trybie DX11 jeśli wykorzystywana jest ta technika. Dla nowego GTX'a im więcej teselacji tym lepiej. Niestety karta referencyjna jest gorąca i bardzo głośna pod obciążeniem, a do tego ma najgorszy wskaźnik opłacalności na rynku high-end. Ciężko ją polecić nawet najzagorzalszym fanom wysokiej wydajności skoro niewiele droższy Radeon HD 5970 jest zdecydowanie szybszy, a przy tym nie pobiera więcej prądu. W proponowanej cenie 1999 zł kupią ją chyba tylko najwięksi fani marki GeForce.

Zalety:
+ bardzo dobra wydajność ogólna
+ wysoka wydajność teselacji
+ spory potencjał podkręcania
+ obsługa DirectX 11
+ obsługa CUDA, PhysX, 3D Vision, Raytracing

Wady:
- wysoki pobór prądu
- wysokie temperatury pracy
- bardzo głośne chłodzenie
- słaby wskaźnik wydajność / WAT
- cena

GeForce GTX 470 - po tej karcie spodziewałem się dobrego stosunku wydajności do ceny, jak to reklamuje NVIDIA. Niestety wraz z testami czar prysł. Karta ma wydajność zbliżoną do Radeona HD 5850 jednak kosztuje 50% więcej od niego ale to nie wszystko. Jest też droższa od Radeona HD 5870 z którym nie ma żadnych szans za wyjątkiem testów w grach z silnie wykorzystaną teselacją. Dodatkowo ma ten sam problem z głośną pracą wiatraka co wyższy model. W tej sytuacji nie jest rozsądnym wyborem i trudno mi sobie wyobrazić aby ktoś kupował ten model zamiast, lepszego, tańszego, cichszego i chłodniejszego Radeona HD 5870. Karcie może pomóc jedynie natychmiastowa obniżka ceny i to minimum o 400 zł. Nie zaszkodziłoby też podniesienie zegarów taktujących o 100MHz dla rdzenia i 200MHz dla procesorów strumieniowych.

Zalety:
+ dobra wydajność ogólna
+ dobra wydajność teselacji
+ duży potencjał podkręcania
+ obsługa DirectX 11
+ obsługa CUDA, PhysX, 3D Vision, Raytracing

Wady:
- wysoki pobór prądu
- wysokie temperatury pracy
- bardzo głośne chłodzenie
- słaby wskaźnik wydajność / WAT
- cena

Obie karty wyglądają jak produkt przedwcześnie wypuszczony na rynek i nie do końca dopracowany o czym świadczy kultura pracy. NVIDIA, dając tak wysokie ceny prawdopodobnie liczy na swoją silną markę. Przy bardzo niskiej dostępności tych kart na pewno znajdą się tacy którzy je kupią jednak trudno mi uwierzyć, że przy większej podaży na naszym rynku te karty będą się sprzedawać w znaczących ilościach. Być może nowa rewizja układu A4 (albo nawet B1) co nieco poprawi, czas pokaże.

GF100
Układ GF100 jest przełomowym dla NVIDII. Firma położyła bardzo duży nacisk przy jego projektowaniu na przetwarzanie GPGPU. Nic dziwnego, gdyż rynek profesjonalnego GPGPU, który budują od lat przynosi bardzo wysokie profity, większe niż rynek dla graczy.
Wszystkie problemy kart opartych na GF100 biorą się z procesu technologicznego 40nm. Śmiem twierdzić, że GF100 nie jest układem dla tego procesu. Architektura rozwija skrzydła przy wyższym taktowaniu, a obecnie zastosowane są wymuszone właśnie złym procesem technologicznym. Warto też zauważyć, że topowa karta NVIDII nie wykorzystuje 100% mocy układu gdyż jeden blok SM zawierający 32 procesory CUDA jest wyłączony. Być może wynika to także z procesu produkcji i słabego uzysku w pełni sprawnych układów. To ostatnie wypływa też niekorzystnie na cenę. W tej sytuacji widać, że GF100 nie jest w stanie pokazać na co go tak na prawdę stać. Przejście na proces produkcji 32nm lub 28nm powinien przynieść poprawę w każdej dziedzinie. Większy uzysk pozwoli obniżyć koszta produkcji, niższy pobór prądu pozwoli na niższe temperatury pracy, a więc i cichsze chłodzenia, a także na wyższe taktowania układu i ogólne podniesienie jego wydajności. Dlaczego w takim razie GF100 pojawił się już teraz? NVIDIA była pół roku spóźniona z DX11. Problemy z 40nm były niespodziewane i popsuły plany nie tylko NVIDII ale i AMD. Partnerzy NVIDII naciskali na nowe produkty. Konsumenci także wywierali presję mając dość rebrandowanych produktów. Szczególnie w trudnej sytuacji znaleźli się ci, którzy produkują karty oparte wyłącznie na układach NVIDII. To wszystko sprawiło, że GF100 najpierw zadebiutował na papierze, a teraz jego dostępność jest póki co znikoma.
Wierzę, że po przejściu na niższy proces technologiczny GF100, czy też jego następca, pokaże w pełni swoje walory pozbywając się jednocześnie wytkniętych wad i zatrzęsie porządnie rynkiem.

Karty do testów dostarczyły firmy: