3 x Intel X38 - Gigabyte i Asus

Strona 5 - Gigabyte X38T-DQ6 - BIOS i OC

Gigabyte X38T-DQ6 - BIOS

CPU:

• FSB 200-700 MHz co 1 MHz


• Napięcie CPU: 0.5V...2.35V


• Zmiana mnożnika CPU

Pamięć

• Częstotliwość DRAM: FSB * 1.2, 1.25, 1.33, 1.5, 1.6, 1.66, 2 oraz synchronicznie z FSB


• Napięcie DRAM: 1.5V +0.05V...1.55V z krokiem 0.05V (dodatkowo ±10%)


• Timingi:
  - CAS Latency
  - RAS to CAS delay
  - RAS Precharge
  - RAS activate to precharge
  - TRAS
  - TRRD
  - Write to Read Delay
  - Write to Precharge Delay
  - TRFC
  - Read to Precharge Delay
  - TRD
  - TRD Phase Adjustment
  - Command Rate
  

Chipset:

• MCH: +0.025...0.375 z krokiem 0.025V (dodatkowo ±10%)


• FSB Voltage: +0.05V...0.35V z krokiem 0.025V


• PCI-E: 90-150 MHz z krokiem 1 MHz


• PCI-E Voltage: +0.05...0.35V z krokiem 0.05V

BIOS w modelu X38T-DQ6 jest tak samo funkcjonalny jak w wersji nie obsługującej DDR3. Mamy tu właściwie wszystko czego dusza zapragnie. Jedynie brak możliwości zapisywania własnych profili OC jest dotkliwą niedogodnością. Zapaleni overclockerzy spędzą tu wiele godzin dostosowując wszystkie parametry w ten sposób, aby osiągnąć jak najwyższą wydajność.

Monitoring napięć, temperatur oraz prędkości obrotowych wiatraczków działa w jak najbardziej poprawny sposób, chociaż po raz kolejny odczyt temperatury CPU nie jest przeprowadzany z diod cyfrowych.

Możliwości konfiguracji praktycznie wszystkich zintegrowanych urządzeń są wzorcowe. Bardziej świadomi użytkownicy z pewnością docenią ilość opcji oddanych im do dyspozycji.

Podkręcanie

W trakcie testów podkręcania sprawdzone zostaje, jak płyta jest w stanie wykonać postawione przez nią zadania. Pierwsze z nich to uruchomienie procesora z częstotliwością 3.6GHz, co oznacza przekroczenie referencyjnego taktowania o blisko 70%. Drugie zadanie to uzyskanie maksymalnego stabilnego FSB przy którym system działa bez zastrzeżeń. Sprawdzane jest również, czy po OC płyta startuje po wyłączeniu i czy nie gubi ustawień po kilku restartach.

Rezultatem zmagań płyty z procesorem była bezproblemowa praca tego drugiego przy częstotliwości 3.6GHz, co dla X38T-DQ6 oznaczało konieczność pracy z FSB 450MHz. Przy teście maksymalnego OC płyty udało się z niej wydusić w pełni stabilne 475MHz na magistrali FSB, co wiązało się z koniecznością minimalnego podbicia napięcia zasilającego dla mostka północnego o +0.1V. Gdyby mój CPU był w stanie pracować z wyższym FSB, to z pewnością nie było by problemu uzyskania magistrali powyżej 500MHz. Tak jak w przypadku X38-DQ6, po zbyt mocnym OC płyta samoistnie resetowała wartości biosu związane z częstotliwością FSB oraz timingami i ani razu nie wymagała manualnego czyszczenia zawartości CMOS.