MSI P67A–C45 i Asus P67 Sabertooth dla SandyBridge

Strona 7 - Oveclocking

Poznaliśmy już trzy testowane płyty, zobaczmy zatem, jak pracowały podczas testów. Przetestowałem również aplikacje dodane przez producentów, które wspomagają pracę oraz osiągi. Pierwsza z omawianych płyt głównych to MSI P67A-C45. Producent dołączył jako dodatek, aplikację firmową Control Center . MSI poprawił swój kombajn systemowy i obecnie prezentuje się on fantastycznie a jego funkcjonalność budzi szacunek. Obecnie nie potrzeba być wielkim specjalistą od OC aby poradzić sobie z overclockingiem poszczególnych podzespołów. Jak prezentuje się aplikacja i płyta główna zobaczymy na fotografiach poniżej.

Podkręcanie procesora przebiegło bezproblemowo przy pomocy Contro Center ta operacja jest banalnie prosta. Dodatkowo mamy jeszcze do dyspozycji OC Genie, włączenie tego przycisku powoduje jak za dotknięciem czarodziejskiej różczki prawdziwą transformację.

Pomimo teoretycznego braku możliwości podkręcania można było podkręci procesor przy pomocy mnożnika do 3600 MHz (36 x 100) to dodatkowe 500MHz. Jak widać na zdjęciach działa tylko mnożnik, BCLK pozostaje na poziomie 100 MHz wszelkie próby podnoszenia tej wartości nie przyniosły żadnego efektu. Jednym słowem ta ścieżka została zablokowane przez firmę Intel. Efekty i różnice w wydajności zobaczymy przy okazji odczytywania wyników.

Podczas testów nie zauważyłem jakichkolwiek oznak niestabilności, wartość temperatury pokazana na jednym za zdjęć podczas testów z aplikacją Nuclearus nie przekraczała 52 stopne Celsjusza.

Kolejna płyta to ASUS P67-Sabertooth jej walory estetyczno artystyczne zdołaliśmy już poznać, czas by pokazała swoje ukryte zalety i drzemiącą moc. Jako przystawka CPUZ z podstawowymi parametrami naszej płyty głównej.

Oveclocking, przebiegł niezwykle pomyślnie 3811 MHz (37 x103), czyli o jedno oczko mnożnika procesora wyżej od konkurencji budzi szacunek. Dodatkowo udało się podciągnąć BCLK do wartości 103, w końcu żądana cena 800 zł do czegoś zobowiązuje. Wszystkie próby podniesienia BCLK do wartości 104-105 kończyły się niepowodzeniem przypominając bicie głową w mór.

Niewątpliwie to niezwykle komfortowa sytuacja dla firmy Intel, gdyż odblokowanie tej opcji czy wejście na poziomu 133 i wyżej, daje ogromne możliwości oraz pozwala na szerokie manewrowanie całą gamą produktów. Zostawmy te dywagacje na boku i przejdźmy do opisywania zaistniałych faktów.
Bardzo dobry wynik OC i darmowe 700 MHz budzi szacunek i daje znakomite świadectwo konstrukcji stworzonej przez inżynierów firmy ASUS. Kolejne okienka zdjęciowe przedstawiają aplikację TurboV EVO, która jest prawdziwym kombajnem systemowym. Przy pomocy tej aplikacji sterujemy i prowadzimy kontrolę oraz monitoring wszystkiego co jest związane z oveclockingiem. Nie bez kozery mogę stwierdzić, że firmy MSI oraz ASUS dają swoim klientom najlepsze aplikacje, są to najbardziej dojrzałe projekty. Obsługa tych aplikacji nie sprawia żadnych trudności i jest banalnie prosta. Spójrzmy zatem na kilka kolejnych fotografii Turbo EVO. Te trzy fotografie pokazują jak elastycznie pracuje procesor podczas testu Nuclearus, kiedy nie zachodzi taka potrzeba wykorzystywany jest tylko jeden rdzeń przy max. obciążeniu 37 x 103 w kolejnej fazie testu zatrudnione do pracy są już 4 rdzenie i wówczas następuje płynne przejście do pracy 4 rdzeni a co ciekawe spada wartość BCLK do 100.

Widać teraz jak wielki skok technologiczny i konstrukcyjny dokonał się w ostatnich latach w kierunku poprawy efektywności oraz redukowanie pochłanianej energii. Zobaczmy jeszcze jak kształtował się poziom temperatur używając do tego celu kolejnej zakładki TurboV.

Podczas testów temperatury praktycznie nie przekraczały 50 stopni Celsjusza system działał znakomicie bez najmniejszych objawów wskazujących na utratę stabilności.

Ostania konstrukcja to dobrze znana płyta główna firmy MSI H55M poniżej fotografia CPUZ.

Podczas testów na pokład zamontowałem procesor Core i7 870 oraz dla sprawdzenia sprawności działania układu graficznego procesor G6950. Podczas oveclockingu podkręcałem procesor zarówno przy pomocy firmowego narzędzia OC Genie oraz ręcznie, wynik tego działania to wartość taktowania procesora 3553 MHz (19 x 187). Wynik wydał się mało satysfakcjonujący i po podniesieniu mnożnika do wartości 27 podnosiłem stopniowo BCLK do wartości 143. To była górna granica wytrzymałości i stabilności, co przy taktowaniu CPU 3876 MHz wydaje się bardzo satysfakcjonujące, zakładając że płyta nie jest specjalnie przystosowana konstrukcyjnie do overclockingu. Testy z udziałem procesora G6950 wykonałem pod kątem wydajności układu graficznego współpracującego z chipsetem H55. Nadmienię tylko że wyniki testów podam w komentarzach pod poszczególnymi wykresami. Kończąc omawianie zapraszam do lektury wyników poszczególnych aplikacji przedstawionych na wykresach.