Asus P5B Deluxe, Asus P5W DH Deluxe, Gigabyte P965-DQ6

Strona 15 - Podkręcanie

Podkręcanie

Procedura testowania wyglądała za każdym razem tak samo: w biosie płyty głównej ustawiano dla pamięci dosyć paskudne timingi 5-6-6-18 i luźne alpha timingi oraz napięcie 1.95V – takie ustawienia powodują, iż moduły nie mają prawa być powodem niestabilności do osiągnięcia DDR930. Jeżeli zaś chodzi o sam procesor, to ustawiano woltaż 1.35V. Należy pamiętać, iż wszystkie płyty Intela już od czasu P875 odznaczały się zjawiskiem nazwanym Vdroop, polegającym na tym, że pomiędzy wartościami napięcia CPU w biosie, a wartościami pod obciążeniem w systemie operacyjnym była znaczna różnica. W obecnych płytach może to być nawet 0.07V. Przy takim ustawieniu, procesor był zasilany realnym napięciem na poziomie 1.28-1.29V, co pozwalało na bezbłędną pracę testowego E6400 przy częstotliwości 3220-3240 MHz (napięcie fabryczne 1.325V).

Podczas testu overclockingu CPU musiał zaliczyć dwa testy: pierwszy to FSB 400 MHz przy mnożniku 8, co dawało 3.2 GHz. Pamięci w takim przypadku były ustawiane synchronicznie do FSB 1:1. Drugi test to ustawienie FSB 450 MHz przy mnożniku 7, co oznaczało 7x450=3150 MHz, przy pamięciach ustawionych synchronicznie względem FSB, czyli DDR900. Płyty, które nie mają możliwości zmiany mnożnika, lub też nie zdadzą pierwszego testu, nie są poddawane drugiej próbie.

Przy każdej próbie OC, FSB zmieniane jest co 10 MHz w górę, aż do osiągnięcia wartości docelowej. Jeżeli w czasie testowania pojawią się kłopoty z niestabilnością, to podnoszone były wartości napięć VFSB i VMCH i ewentualnie chipsetu. Każda zmiana któregokolwiek z woltaży oprócz Vdimm i Vcore będzie odnotowana przy opisie OC na konkretnej płycie.

Jeszcze jedno słowo wyjaśnienia dlaczego napięcie CPU jest zmieniane ręcznie – otóż większość płyt podczas overclockingu automatycznie podnosi Vcore wraz ze wzrostem częstotliwości. Wszystkie egzemplarze testowe powinny mieć takie same warunki rywalizacji. Dodatkowo, przy ustawieniach FSB 400 i 450 MHz płyta jest testowana kilkanaście razy czy jest w stanie stabilnie wystartować z taką częstotliwością. Wartości OC uzyskane przez programy z poziomu systemu Windows nie są brane pod uwagę – sprzęt ma bezproblemowo startować przy podkręceniu z biosu.

Sprawdzanie stabilności przy FSB 400 i 450 MHz (lub najwyższej uzyskanej z BIOS) odbywało się poprzez uruchomienie programu Orthos na 2 godziny – small FFTs, włączenie dwóch instancji Super Pi 32M, godzina testów w 3D Mark 2006. Jeżeli płycie udało się zaliczyć wszystkie testy, to musiała jeszcze wytrzymać godzinną partyjkę multiplayer w Quake 3 Arena.

Zobaczmy więc na co stać testowane egzemplarze.

Asus P5W DH Deluxe

Pierwsze kłopoty ze stabilnością P5W DH Deluxe zaczęły się już przy FSB 380 MHz. Podnoszenie VFSB i VMCH do 1.5V oraz ICH do 1.2V zaowocowało bezbłędną pracą z FSB 390 MHz. Przy FSB 400 MHz płyta już się nie uruchomiła – potrzebny był CLEAR CMOS – czyli wyzerowanie wartości biosu. Przy ustawieniach jak na screenie egzemplarz testowy działał bezbłędnie.

Asus P5B Deluxe WIFI-AP

Na obrazkach widać, że P5B Deluxe zaliczył oba testy. Nie obyło się jednak bez problemów na niższych częstotliwościach. Zaraz po przekroczeniu wartości FSB 350 MHz, tuż przed załadowaniem Windows, pojawiały się blue screeny. Podnoszenie napięć niestety nic nie dawało. Takie samo zdarzenie miało miejsce na 360, 370, 380 i 390 MHz. Muszę przyznać, iż od dosyć dawna interesowałem się możliwościami różnych płyt overclockerskich pod LGA775 i z obserwacji innych użytkowników wiedziałem, że takie problemy mogą się pojawić, a jedynym lekarstwem na ich rozwiązanie jest ustawienie FSB 400 MHz. Rzeczywiście – po ustawieniu FSB 400 MHz płyta odzyskała stabilność i nie powodowała żadnych perturbacji aż do 450 MHz, gdzie test został zakończony. Wszystkie napięcia na FSB i układ sterujący były ustawione na AUTO.

Gigabyte P965-DQ6

Również i płyta Gigabyte DQ6 poradziła sobie z wysokim FSB – do 440 MHz obyło się bez żadnych przeszkód, jednak przy minimalnym przekroczeniu tej granicy Windows stawał na czarnym ekranie tuż przed pokazaniem pulpitu. Dopiero wpompowanie +0.35V w VFSB pozwoliło na bezproblemowe uruchomienie komputera za każdym razem i przeprowadzenie testów stabilności. O dziwo, z poziomu Windows aby osiągnąć FSB 450 MHz nie trzeba było w ogóle podnosić VFSB. Widać więc, że BIOS tej płyty nie jest do końca dopracowany. To samo tyczy się również P5B Deluxe.

Trudno jest jednoznacznie wydać wyrok która z płyt zaprezentowała się najlepiej. Z jednej strony mamy Asusa P5B DLX, który bez problemu działał na 450 MHz bez podnoszenia napięć, za to miał kłopoty w przedziale 355-399 MHz. Z drugiej strony mamy zaś Gigabyte DQ6, który wymagał już zabawy z VFSB aby przejść zwycięsko próbę 450 MHz, lecz zachowywał się wręcz wzorowo na niższych częstotliwościach. Obie płyty mają ogromne możliwości – ograniczeniem wydaje się być BIOS. Gdy ukażą się bardziej dopracowane wersje, to i FSB do 500 MHz nie będzie stanowiło wyzwania w całej skali ustawień. Należy jednak pamiętać, że musimy w takim przypadku posiadać pamięci DDR1000, gdyż niżej niż synchronicznie pamięci w P965 nie da się taktować. Tylko 975X pozwala na taką wygodę, lecz niestety nie można na nim osiągnąć tak wysokiego FSB jak na P965.